21 آوریل 2024- یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل تلفیقی از چهار مطالعه ی کوهورت از اهمیت غربالگری معمول قلب برای افرادی با قند ناشتای بالا(FG)، با و بدون دیابت حمایت می کند.

در این مطالعه که در Cardiovascular Diabetology منتشر شد، قند خون ناشتا بالاتر در زمان طولانی و تنوع بیشتر درون فردی در قند خون ناشتادر طول زمان، با خطر بالاتر انفارکتوس میوکارد خاموش (SMI) به روش دوز-پاسخ، مرتبط بود.

انفارکتوس میوکارد خاموش، که با فقدان علائم معمول مانند درد قفسه سینه مشخص می شود، چالش بزرگی برای تشخیص و مداخله ی زودهنگام است. این مهاجم مخفی می‌تواند تلفات سنگینی بر سلامت قلب و عروق وارد کند و پیامدهای نامطلوب و مرگ و میر را به همراه داشته باشد. در مقابل این پس‌زمینه، درک تأثیر متقابل بین دینامیک قند خون و انفارکتوس میوکارد خاموش اهمیت بسیار زیادی دارد.

در مورد سلامت قلب و عروق، نقش سطح قند خون به عنوان یک عامل تعیین کننده مهم، به ویژه در مورد انفارکتوس میوکارد خاموش، آشکار شده است. یک تحلیل تلفیقی پیشگامانه از چهار مطالعه کوهورت توسط دکتر Amy C. Alman و همکارانش از کالج بهداشت عمومی دانشگاه فلوریدا جنوبی، تامپا، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا، به بررسی ارتباط طولی بین FG و MI خاموش و همچنین بررسی جزئیات این ارتباط از جنبه ی دوز-پاسخ انجام شد.

برای این منظور، محققان داده‌های 24732 فرد از چهار مطالعه کوهورت آینده‌نگر بدون سابقه MI در ابتدای تحقیق را تجزیه و تحلیل کردند. میانگین FG و تنوع FG درون فردی (ضریب تغییرات) محاسبه شد و موارد انفارکتوس میوکارد خاموشبا استفاده از آزمایشات الکتروکاردیوگرام با12 لید با کدهای مینه سوتا و سابقه پزشکی شناسایی شد. میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 60.5 سال، و میانگین قند خون ناشتای آنها در ابتدای مطالعه 97.3 میلی گرم در دسی لیتر بود.

در طول دوره پیگیری مطالعه، قند خون ناشتا برای هر شرکت کننده اندازه‌گیری شد. یک مدل رگرسیون کاکس با متغیرهای وابسته به زمان، برای ارزیابی ارتباط بین قند خون ناشتا و انفارکتوس میوکارد خاموشپس از تعدیل برای جنسیت، سن، نژاد، سیگار کشیدن، مطالعه، سطح لیپوپروتئین با چگالی کم،BMI  طولی، کراتینین سرم و فشار خون استفاده شد.

بر اساس مطالعه ی انجام شده، نتایج زیر حاصل شد:

•  در طول متوسط 9 سال پیگیری، 357 رویداد انفارکتوس میوکارد خاموش مشاهده شد (نرخ بروز، 1.3 در هر 1000 سال-نفر).

•  ارتباط بین قند خون ناشتا و انفارکتوس میوکارد خاموش خطی بود و به ازای افزایش هر 25 میلی گرم در دسی لیتر در قند خون ناشتا،خطر انفارکتوس میوکارد خاموش به میزان 15% افزایش داشت. این ارتباط پس از تنظیم نتایج برای استفاده از داروهای کاهنده چربی، داروهای ضد دیابت، داروهای ضد فشار خون و درمان با انسولین، قابل توجه باقی ماند(HR=1.08).

•  میانگین قند خون ناشتای بالاتر(HR  برای هر 25 میلی گرم در دسی لیتر افزایش: 1.17)و تغییرپذیری قند خون ناشتا( HRبرای هر 1واحدافزایش در انحراف استاندارد: 1.23) در طول ویزیت ها نیز با افزایش خطر انفارکتوس میوکارد خاموش مرتبط بود.

در نتیجه، افزایش FG طولی، میانگین FG، و تنوع درون فردی FG در طول زمان، همگی با افزایش خطر MI خاموش در طول پیگیری در این جمعیت مورد مطالعه پس از تعدیل عوامل مخدوش کننده متعدد از جمله استفاده از داروها، مرتبط بودند.

محققان نتیجه گیری کردند که «با توجه به ماهیت بدون علامت یا غیر معمول SMI، این نتایج بر غربالگری معمول قلب، به ویژه برای بیمارانی که قند خون بالایی دارند، به عنوان رویکردی حیاتی برای جلوگیری از سکته قلبی خاموش و ارتقای سلامت قلب تأکید می‌کند».

منبع:

https://medicaldialogues.in/cardiology-ctvs/news/increase-in-fasting-blood-sugar-tied-to-higher-risk-of-silent-heart-attack-study-127379